ellence a une bonte et generosite
tres-parfaite; c'est pourquoi nous la supplions tres-humblement,
d'imputer plutot a notre malheur qu'a la volonte de Monseigneur le
Comte, le mauvais succes de cette notre entreprise; aussi bien la
lettre ici enfermee de son Excellence Monseigneur le Comte donnera
plus de croyance a nos paroles.
"Nous demandons tres-humblement pardon a votre Excellence de la
longueur de celle-ci, et esperons quelque rencontre plus heureuse
pour lui temoigner de meilleure grace que nous sommes passionement,
"Monseigneur, de votre Excellence
"Tres-humbles et tres-obeissans serviteurs,
"FRANCOIS LOUIS VAN DE WIELE.
"BALTH. BORNE."
The enclosed letter from the Count, which they mentioned, was this:--
"_Illustri et nobilissimo Domino Bulstrodo Whitelocke,
Constabulario Castri de Windsor, et Domino Custodi Magni Sigilli
Reipublicae Angliae, adque Serenissimam Reginam Sueciae Legato
Extraordinario; amico meo plurimum honorando._
"Illustris et nobilissime Domine Legate, amice plurimum honorande,
"Quod Excellentia vestra me hesterno die tam magnifice et laute
exceperit, id ut pro singulari agnosco beneficio; ita ingentes
Excellentiae vestrae ago gratias, et nihil magis in votis habeo quam
ut occasio mihi offeratur, qua benevolentiam hanc aliquando debite
resarcire possim.
"Cum itaque videam ventum adhuc esse contrarium, adeo ut Excellentia
vestra anchoram solvere versusque patriam vela vertere needum
possit; partium mearum duxi aliquo modo gratum meum ostendere animum
et praesentem ad Excellentiam vestram ablegare, simulque aliquid
carnis, farinae, et piscium, prout festinatio temporis admittere
potuit, offerre, Excellentiam vestram obnixe rogans ut oblatum aequi
bonique consulere dignetur. Et quamvis ex animo Excellentiae vestrae
ventum secundum, et ad iter omnia prospera exoptem, nihilo tamen
minus, si forte fortuna in hisce locis vicinis diutius adhuc
subsistere cogatur, ministris meis injungam, ut Excellentiae vestrae
in absentia mea (quoniam in procinctu sum me crastino mane ad regiam
Majestatem dominum meum clementissimum conferre) ulterius inservire,
et quicquid occasio obtulerit subministrare debeant. De caetero nos
Divinae commendo protectioni, et Excell
|