iliaj
grandaj sklavkaravanoj. Ili ne povis kompreni, ke la malaltaj klasoj
subite ekhavis potencon, kiu faris ilin vere timindaj.
En unu el la bataletoj kun sklavkaravanoj kelkaj el niaj sarianoj
prenis plurajn sagotajn kaptitojn, kaj inter ili estis du anoj de la
gardistaro interne de la konstruajxo, en kiu oni tenis nin
malliberigitaj en Futra. Ili diris al ni, ke la maharoj estis
frenezaj pro rabio, kiam ili eltrovis, kio okazis en la kelo de la
konstruajxo. La sagotoj sciis, ke io tre terura trafis iliajn
mastrojn, sed la maharoj zorge klopodis, por ke neniu sugesto pri la
vera naturo de ilia pereiga afliko sciigxu ekster la propra specio.
Kiom da tempo necesos por ke la specio forpereu, oni tute ne povus
ecx diveni; sed sxajnis neeviteble, ke tio finfine okazu.
La maharoj oferis fabelan rekompencon al tiu, kiu kaptus unu el ni
viva, kaj samtempe minacis suferigi la plej timindan punon al tiu,
kiu farus fizikan malbonon al ni. La sagotoj ne povis kompreni tiujn
sxajne paradoksajn instrukciojn, kvankam ilia kialo estis suficxe
komprenebla al mi. La maharoj deziris la Grandan Sekreton kaj ili
sciis, ke nur ni povus havigi gxin al ili.
La eksperimentoj de Perry pri la fabrikado de pulvo kaj la konstruo
de fusiloj ne progresis tiel rapide kiel ni esperis--multege da
aferoj pri tiuj du artoj Perry ne sciis. Ni ambaux certis, ke la
solvo de tiuj du problemoj progresigus la civilizon interne de
Pelucidaro je miloj da jaroj en unu antauxensalto. Kaj estis diversaj
aliaj artoj kaj sciencoj, kiujn ni deziris enkonduki, sed niaj
komunaj scioj ne ampleksis la mehxanikajn detalojn, kiuj solaj povas
doni al ili komercan aux praktikan valoron.
"David", diris Perry tuj post sia plej lasta malsukceso produkti
pulvon, kiu ecx brulus, "unu el ni devos reveturi al la ekstera mondo
kaj reporti la informojn, kiuj mankas al ni. Cxi tie ni havas la
laboristojn kaj materialojn por reprodukti ion ajn, kion oni iam
produktis supre--ni malhavas nur la necesan scion. Ni reveturu kaj
kunprenu tiun scion en la formo de libroj--tiam tiu cxi mondo vere
kusxos en niaj manoj".
Kaj tial oni decidis, ke mi reveturu en la borveturilo, kiu ankoraux
kusxis cxe la rando de la arbaro, tie, kie ni unue penetris gxis la
suprajxo de la interna mondo. Dian rifuzis ecx auxskulti iun planon
pri mia foriro, kiu ne inkluzivas sxin, kaj mi ne bedauxris, ke sxi
volas akompani min, cxar mi deziris, ke sxi vidu mian mondon, kaj mi
deziris, ke mia mondo vid
|