cissimas, et in mentem venit
responsuro mihi, vel raro, vel nunquam, inter nos intercedisse Latinam
linguam, organum rescribendi, loquendive. Epistolae tuae, Plinianis
elegantiis (supra quod TREMULO deceat) refertae, tam a verbis Plinianis
adeo abhorrent, ut ne vocem quamquam (Romanam scilicet) habere videaris,
quam "ad canem," ut aiunt, "rejectare possis." Forsan desuetudo
Latinissandi ad vernaculam linguam usitandam, plusquam opus sit, coegit.
Per adagia quaedam nota, et in ore omnium pervulgata, ad Latinitatis
perditae recuperationem revocare te institui.
Felis in abaco est, et aegre videt. Omne quod splendet nequaquam aurum
putes. Imponas equo mendicum, equitabit idem ad diabolum. Fur commode a
fure prenditur. O MARIA, MARIA, valde CONTRARIA, quomodo crescit
hortulus tuus? Nunc majora canamus. Thomas, Thomas, de Islington, uxorem
duxit die nupera Dominica. Reduxit domum postera. Succedenti baculum
emit. Postridie ferit illam. Aegrescit ilia subsequenti. Proxima (nempe
Veneris) est Mortua. Plurimum gestiit Thomas, quod appropinquanti
Sabbato efferenda sit.
Horner quidam Johannulus in angulo sedebat, artocreas quasdam
deglutiens. Inseruit pollices, pruna nana evellens, et magna voce
exclamavit "Dii boni, quam bonus puer fio!"
Diddle-diddle-dumkins! meus unicus filius Johannes cubitum ivit,
integris braccis, caliga una tantum, indutus. Diddle-diddle, etc. DA
CAPO.
Hie adsum saltans Joannula. Cum nemo adsit mihi, semper resto sola.
Aenigma mihi hoc solvas, et Oedipus fies.
Qua ratione assimulandus sit equus TREMULO?
Quippe cui tota communicatio sit per HAY et NEIGH, juxta consilium illud
Dominicum, "Fiat omnis communicatio vestra YEA et NAY."
In his nugis caram diem consume, dum invigilo valetudini carioris
nostras Emmae, quae apud nos jamdudum aegrotat. Salvere vos jubet mecum
Maria mea, ipsa integra valetudine.
ELIA.
Ab agro Enfeldiense datum, Aprilis nescio quibus Calendis-- Davus sum,
non Calendarius.
P.S.--Perdita in toto est Billa Reformatura.
[Mr. Stephen Gwynn gives me the following translation:--
Good Sir, I have received your most kind letter, and it has entered
my mind as I began to reply, that the Latin tongue has seldom or
never been used between us as the instrument of converse or
correspondence. Your letters, filled with Plinian elegancies (more
than becomes a Quaker), are so alien to Pliny's language, that you
seem not to have a word (that is, a R
|