chorum,
actus primus comprehenditur, a Jacobo meo, optimae spei adolescente,
transcriptas nunc ad te mitto. Vale, vir doctissime, meque, ut facis,
amare perge. Dabam Lugd. Bat. A. D, IV. Id. Sept. A. D. MDCCXLVI.

[1] Though Gronovius here mentions only three editions of this noble and
curious performance, the Adamus Exsul of Grotius; yet it appears from
the catalogue of his works, that no fewer than four have been printed,
two in quarto, and two in octavo, in the years 1601, 1608, and 1635; two
having been made, one in quarto, the other in octavo, anno 1601.

A second Letter from the same gentleman to Mr. Lauder, on the same
subject.

Clarissime atque eruditissime vir,

Posteaquam, tandem Jacobus meus residuam partem, quam desiderabas,
tragoediae Grotianae transcripserat, ut ea diutius careres, committere
nolui: quod autem citius illam ad finem perducere non potuerit,
obstiterunt variae occupationes, quibus districtus fuit. Nam, praeter
scholastica studia, quibus strenue incubuit, ipsi componenda erat
oratio, qua rudimenta linguae Graecae Latinseque deponeret, eamque, quod
vehementer laetor, venuste, et quidem stilo ligato, composuit, et in
magna auditorum corona pronuntiavit. Quod autem ad exemplar ipsum, quo
Adamus Exsul comprehenditur, spectat, id lubens, si meum foret, ad te
perferri curarem, verum illud a clarissimo possessore tanti aestimatur,
ut perrsuasum habeam me istud minime ab ipso impetraturum: et sane sacra
carmina Grotii adeo raro obvia sunt, ut eorundem exemplar apud ipsos
remonstrantium ecclesiastas frustra quaesiverim.

Opus ipsum inscriptum est HENRICO BORBONIO, PRINCIPI CONDAEO; et forma
libri est in quarto, ut nullo pacto literis includi possit. Ceterum, pro
splendidissima et Magnes Britanniae principe, cui merito dicata est,
digna editione Psalmorum, ex versione metrica omnium fere poetarum
principis JONSTONI maximas tibi grates habet agitque Jacobus. Utinam
illustrissimus Bensonus in usum serenissimi principis, atque ingeniorum
in altiora surgentium, eadem forma, lisdemque typis exarari juberet
divinos illos Ciceronis de Officiis libros, dignos sane, quos diurna
nocturnaque manu versaret princeps, a quo aliquando Britannici regni
majestas et populi salus pendebunt! Interim tibi, eruditissime vir,
atque etiam politissimo D. Caveo, pro muneribus literariis, quae per
nobilissimum Lawsonium [1] ad me curastis, magno opere me obstrictum
agnosco, cademque, summa cum voluptate, a me perlecta sun