cribere vitam
Non poteras, regio non tulit ulla parem.

Dat tibi Pythagoram pictor; quod ni ipse tacere
Pythagoras mallet, vocem habuisset opus.

Prolem Hippi, et sua qua meliorem secula nullum
Videre, Archidicen, haec tumulavit humus;
Quam, regum sobolem, nuptam, matrem, atque sororem
Fecerunt nulli sors titulique gravem.

Cecropidis gravis hic ponor, Martique dicatus,
Quo tua signantur gesta, Philippe, lapis.
Spreta jacet Marathon, jacet et Salaminia laurus,
Omnia dum Macedum gloria et arma premunt.
Sint Demosthenica ut jurata cadavera voce,
Stabo illis qui sunt, quique fuere, gravis.

Floribus in pratis, legi quos ipse, coronam
Contextam variis, do, Rhodoclea, tibi:
Hic anemone humet, confert narcissus odores
Cum violis; spirant lilia mista rosis.
His redimita comas, mores depone superbos,
Haec peritura nitent; tu peritura nites!

Murem Asclepiades sub tecto ut vidit avarus,
Quid tibi, mus, mecum, dixit, amice, tibi?
Mus blandum ridens, respondit, pelle timorem:
Hic, bone vir, sedem, nori alimenta, peto.

Saepe tuum in tumulum lacrymarum decidit imber,
Quem fundit blando junctus amore dolor;
Charus enim cunctis, tanquam, dum vita manebat,
Cuique esses natus, cuique sodalis, eras.
Heu quam dura preces sprevit, quam surda querelas
Parca, juventutem non miserata tuam!

Arti ignis lucem tribui, tamen artis et ignis
Nunc ope, supplicii vivit imago mei.
Gratia nulla hominum mentes tenet, ista Promethei
Munera muneribus, si retulere fabri.

Illa triumphatrix Graium consueta procorum
Ante suas agmen Lais habere fores,
Hoc Veneri speculum; nolo me cernere qualis
Sum nunc, nec possum cernere qualis eram.

Crethida fabellas dulces garrire peritam
Prosequitur lacrymis filia moesta Sami:
Blandam lanifici sociam sine fine loquacem,
Quam tenet hic, cunctas quae manet, alta quies.

Dicite, Causidici, gelido nunc marmore magni
Mugitum tumulus comprimit Amphiloci.

Si forsan tumulum quo conditur Eumarus aufers,
Nil lucri facies; ossa habet et cinerem.

EPICTETI.

Me, rex deorum, tuque, due, necessitas,
Quo, lege vestra, vita me feret mea.
Sequar libenter, sin reluctari velim,
Fiam scelestus, nec tamen minus sequar.

E THEOCRITO.

Poeta, lector, hic quiescit Hipponax,
Si sis scelestus, praeteri, procul, marmor:
At te bonum si noris, et bonis natum,
Tutum hic sedile, et si placet, sopor tutus.

EUR. MED. 193--203.

Non immerito culpanda venit
Proav