to his honor in Rome.
Danuvii cum pace redit, Tanaimque furore
Exuit, et nigro candentes aethere terras
Marte suo caruisse jubet. Dedit otia ferro
Caucasus, et saevi condemnant praelia reges.
Addidit hiberni famulantia foedera Rhenus
Orbis......
Lustrat Aremoricos jam mitior incola saltus;
Perdidit et mores tellus, adsuetaque saevo
Crimine quaesitas silvis celare rapinas,
Discit inexpertis Cererem committere campis;
Caesareoque diu manus obluctata labori
Sustinet acceptas nostro sub consule leges;
Et quamvis Geticis sulcum confundat aratris,
Barbara vicinae refugit consortia gentis.
--Merobaudes, p. 1]
[Footnote 412:--cum Scythicis succumberet ensibus orbis,
Telaque Tarpeias premerent Arctoa secures,
Hostilem fregit rabiem, pignus quesuperbi
Foederis et mundi pretium fuit. Hinc modo voti
Rata fides, validis quod dux premat impiger armis
Edomuit quos pace puer; bellumque repressit
Ignarus quid bella forent. Stupuere feroces
In tenero jam membra Getae. Rex ipse, verendum
Miratus pueri decus et prodentia fatum
Lumina, primaevas dederat gestare faretras,
Laudabatque manus librantem et tela gerentem
Oblitus quod noster erat Pro nescia regis
Corda, feris quanto populis discrimine constet
Quod Latium docet arma ducem.
--Merobaudes, Panegyr. p. 15.--M.]
[Footnote 6: This portrait is drawn by Renetus Profuturus Frigeridus, a
contemporary historian, known only by some extracts, which are preserved
by Gregory of Tours, (l. ii. c. 8, in tom. ii. p. 163.) It was probably
the duty, or at least the interest, of Renatus, to magnify the virtues
of Aetius; but he would have shown more dexterity if he had not insisted
on his patient, forgiving disposition.]
[Footnote 611:
Insessor Libyes, quamvis, fatalibus armis
Ausus Elisaei solium rescindere regni,
Milibus Arctois Tyrias compleverat arces,
Nunc hostem exutus pactis proprioribus arsit
Romanam vincire fidem, Latiosque parentes
Adnumerare sib, sociamque intexere prolem.
---Merobaudes, p. 12.--M.]
From a principle of interest, as well as gratitude, Aetius assiduously
cultivated the alliance of the Huns. While he resided in their tents as
a hostage, or an exile, he had familiarly conversed with Attila himself,
the nephew of his benefactor; and the two famous antagonists appeared
to h
|