FREE BOOKS

Author's List




PREV.   NEXT  
|<   194   195   196   197   198   199   200   201   202   203   204   205   206   207   208   209   210   211   212   213   214   215   216   217   >>  
par derriere on luy baille cent coups de poignards, il le prend, et le souleve, prest a le jetter du haut en bas d'une fenestre, si tous les autres ensemble, en se jettant sur luy, ne l'en eussent empesche. Il les escarte encores a coups de poings & neantmoins il sesent tousiours percer de part en part. Voyant qu'il ne pouvoit eschapper la mort, il s'approche de la fenestre & puis, tout sanglant qu'il est, il saute legerement en bas. Mais, o malheur, il portoit un accoustrement decouppe, qui est arreste par le fer d'un treillis. Ses adversaires le voyant ainsi empestre comme un autre Absalon, luy donnent tant de coups de halebardes, qu'a la fin, ils privent le monde du plus grand courage, et de la plus grande valeur du siecle. O valeureux Lysis! que je plains l'injustice de ton sort!" It will be seen that Rosset's account of the final episodes, beginning with the intervention of the King, agrees, in the main details, with the following description by De Thou, which appeared in 1620, in the Genevan edition of the _Historiae Sui Temporis_, lib. LXVIII, p. 330 (vol. III, p. 675, of Buckley's edition, 1733). "Dum[310:1] adhuc Andinus in aula esset, literas per jocum regi ostenderat a Ludovico Claramontio Ambosiano Bussio ad se scriptas; quibus, pro summa quae ei cum hero suo juvene erat familiaritate, significabat se feram magni venatoris (ita uxorem vocabat Caroli Cambii Monsorelli comitis, quem ea dignitate Andinus paulo ante Bussii commendatione ornaverat) indagine cinxisse, et in plagas conjecisse. Quas literas rex retinuerat, et Bussii jam a longo tempore insolenti arrogantia et petulantia irritatus, occasionem inde sumpsit veteres ab eo acceptas injurias ulciscendi. Is siquidem, et dum in aula esset, nullo non contumeliae genere in proceres et gynaeceum etiam aulicum usus fuerat, fiducia pugnacitatis qua se terribilem cunctis reddiderat; sed etiam postquam se ad comitatum Andini receperat, dum Andegavi arcem toto illo tractu munitissimam et urbi populosae impositam teneret, oppidanis et toti provinciae gravis ob crebras exactiones, quas privata auctoritate, non consulto plerumque Andino ipso, faciebat, summum omnium odium in se concitaverat. Igitur rex Monsorellum, qui tunc forte in aula erat, clam revocat, et literas Bussii ei ostendit; additque se decoris familiae et ejus dignitatis perquam studiosum, noluisse rem adeo injuriosam eum celare; ceterum scire ipsum debere, quid consilii in tali occasione se capere d
PREV.   NEXT  
|<   194   195   196   197   198   199   200   201   202   203   204   205   206   207   208   209   210   211   212   213   214   215   216   217   >>  



Top keywords:

literas

 

Bussii

 
edition
 

Andinus

 

fenestre

 
petulantia
 

irritatus

 
injurias
 
ulciscendi
 

acceptas


sumpsit
 

veteres

 

siquidem

 

occasionem

 

contumeliae

 

fuerat

 

fiducia

 

pugnacitatis

 

terribilem

 
aulicum

gynaeceum
 

derriere

 

arrogantia

 
genere
 
proceres
 

tempore

 

Cambii

 
Caroli
 

Monsorelli

 

comitis


vocabat
 

uxorem

 

significabat

 
familiaritate
 

venatoris

 

dignitate

 

baille

 

retinuerat

 

cunctis

 
conjecisse

plagas

 
commendatione
 

ornaverat

 
cinxisse
 
indagine
 

insolenti

 
decoris
 

additque

 

ostendit

 
familiae