tas vos adduxit. Cum vero super ipsis erroribus
vobis cum ibidem aliquoties contulissem, meam exilitatem
devotius stimulastis ut super quaestionibus vestris illud
vobis scriberem quod mihi dignaretur Dominus aperire. Cui
Vestro tam accepto Deo desiderio resistere non audebam,
exactiones spiritualis usurae formidans, si de bonis a
Domino acceptis officium negligerem institoris, et juxta
ipsius promissa _qui evangelizantibus dat verba virtute
multa_ ardenter desideratis ampliora ob hoc recipite ut
abundem magis. Nec debent indignari mihi majores, ex quo
ipsi per quos melius perfici potuit illud penitus
neglexerunt, et ego cum vidua evangelica cupiam minuta, quae
habeo in Domini domum offerre, ipso teste confidens humilis
orationis suffragio amplius quam subtilitate ingenii
difficilia penetrare. Nec majorum correctionem renuo sed
affecto, et ipsum opus, (cujus titulem volui esse _De
quaestionibus Armenorum quod_ in xix. particulas sive libros
distinxi, singulis libris materiam fidei et ipsius causam
premittendo), approbationi et reprobationi nostri Papae
Patris Clementis VI. universalis Ecclesiae Summi Pontificis
in toto et in parte committo. In primis quinque libris illa
principalis quaestio Armenorum pertractabitur: numquid
Christus habuit in se duas plenas naturas, scilicet, divinam
et humanam ita quod propter unionen illarum duarum naturarum
in ipso fuit Dominus IESVS Christus veraciter suppositum,
persona, sive hypostasis in utraque natura verus Deus et
verus homo.

Primus itaque liber contra heresim Nestorianam, a quodam
Nestorio introductam, affirmantem in Christo naturam humanam
duntaxat, ita ut Christus homo fuerit et non Deus; quam
heresim secuti sunt Cherintus, Armerintus, Theodocio, et
etiam excaecati Judaei, et multae Orientalium nationum usque
in prasens, patefacto primitus quis sensus sit literalis
Sacrae Scripturae censendus, ex Scriptura N. T. juxta sensum
literalem ipsius ostendit Christum quem colimus esse Deum.
Secundus liber contra Judaeos specialiter ex V. T. juxta
literalem sensum ipsius, probat Christum sive Messiam in sua
Scriptura promissum Deum esse debere.

Tertius liber ex eadem V. Scriptura ostendit Christum
nostrum quem colimus esse sive fuisse illum qui erat Judaico
populo in ipsa Scriptura