filpulvo sursaltis la ponton. Gxi kuregis tondrobrue trans
la ehxantajn tabulojn, atingis la kontrauxan bordon. Nun
Ikabodo rigardis malantauxen kontrolante cxu lia postsekvanto
malaperos, lauxtradicie, en ekbrilo de fajro kaj sulfuro.
En tiu momento mem li vidis la koboldon elstarigxi en siaj
piedingoj entreprenante antauxenlancxi sian kapon kontraux la
lernejestron. Ikabodo strebegis eviti la hororan misilon sed
li tro malfruis. Gxi trafis lian kranion kun grandega kolizio
kaj faligis lin kapon antauxen en la polvon. Pafilpulvo, la
nigra cxevalo kaj la koboldrajdanto lin preterpasis, cxiuj tri,
tornadrapide.

La sekvintan matenon la maljuna cxevalacxo trovigxis sensele
antaux la barilpordo de sia mastro. Dum gxia brido kusxis
subpiede gxi solene macxadis tiean herbon. Ikabodo ne aperis
matenmangxhore. Tagmezhore li ne aperis. La knaboj kunvenis
cxe la lernejo kaj vagpromenadis lauxborde de la rojo. Nenia
lernejestro. Johano Van-Ripero komencis iom maltrankviligxi
pri la sorto de la kompatinda Ikabodo kaj sia selo. Enketo
ekestigxis kaj post zorga esplorado oni trovis spurojn de li.
En unu parto de la vojo iranta al la pregxejo oni trovis la
selon tretitan en la teron. La spuroj de cxevalhufoj, profunde
enfiksite en la vojo kaj versxajne kun furora rapideco, kondukis
al la ponto preter kiu, sur la bordo de largxa parto de la
rivereto kie la akvo fluis pli profunde kaj pli nigrakolore,
trovigxis la cxapelo de la malbonsxanca Ikabodo kaj proksime al
gxi frakasita kukurbo.

Oni prisercxis la rojon, sen malkovri tamen la kadavron de
la lernejestro. Johano Van-Ripero, kiel ekzekucianto pri
lia heredajxo, kontrolis la pakon enhavantan liajn cxiujn
surterajn posedajxojn. Tiuj konsistis el du cxemizoj kaj
duono; du kolskarpoj; unu-du paroj da glatlanaj sxtrumpoj;
malnova gxisgenua korduroja pantalono; rusta razilo; libro da
psalmhimnoj kun multaj kornitaj pagxoj; kaj rompita diapazono.

Pri la libroj kaj mebloj de la lernejo, ili apartenis cxiuj al
la komunumo krom _Historio de Sorcxarto_, verkita de Kotono
Matero; _Nov-Anglia Almanako_; cetera libro pri songxoj
kaj sortdivenado kaj, en tiulasta, malmultkosta paperfolio
surportanta skribacxajxojn kaj inkmakulojn faritajn okaze de
sensukcesaj klopodoj kopii poemojn honorantajn la heredontinon
de Van-Taselo. Tiujn magi- kaj poezilibrojn tuj bruligis Johano
Van-Ripero kiu decidigxis de tiam antauxen ne plu edukigi siajn
gefilojn cxelerneje, opiniante ke laux lia scio, la l