boj,
lantante sur la gxishejma vojo en trankvila somervespero, ofte
kredas auxdi la vocxon de Ikabodo, cxantantan en fora distanco
malgajan psalmomelodion inter la pacaj solecejoj de Dorm-Valeto.
POSTINFORMO ALDONITA EN LA MANSKRIBADO DE S-RO KNIKERBOKERO
La antauxa rakonto raportigxas en preskaux la sammemaj vortoj
en kiuj mi auxdis gxin raportitan cxe korporacia kunveno de
la multagxa urbo Manhatuso, kunveno kiun cxeestis multaj el
la plej sagxaj kaj plej estimataj burgxoj de la urbo. La
rakontinto estis afabla, kaduka, sinjorema maljunulo vestita
sal-kaj-piprokolore kaj elmontranta malgxoje komikan vizagxon.
Mi forte suspektis lin esti malricxa cxar li tiel kuragxe
klopodis distri. Kiam li finrakontis sian historieton, okazis
multe da ridado kaj aprobado, precipe cxe du-tri deputitaj
magistratanoj tradormintaj la plej grandan parton el la
rakontotempo.
Estis tamen unu alta, sekaspekta, maljuna sinjoro kun
skarabsimilaj brovoj kiu elmontris seriozan kaj iom severan
mienon dum la tuta rakontado. Fojfoje li faldis la brakojn,
antauxenklinis la kapon, malsuprenrigardis, kvazaux kontrolante
la plankon, dum li primeditadis ioman dubon. Li estis unu el
tiuj singardaj homoj kiuj neniam ridas krom responde al bonega
kauxzo kiam ilin subtenas bonsenco kaj justeco. Kiam la gajeco
de la aliaj cxeestantoj finestigxis kaj reestigxis silento, li
apogis unu brakon sur la brakon de sia segxo kaj, arkiginte la
alian, demandis, kun ege sagxaj kapmovo kaj brovkunpremo, kio
estas la moralajxo de la rakonto kaj kion gxi pruvas?
La rakontinto, kiu lipenlevadis glason da vino, kiel postlaboran
refresxajxon, pauxzis momenton, rigardis sian demandinton kun
mieno de senfina respekto, tiam malsuprenigis la glason tre
malrapide gxistable kaj deklaris ke la rakonto celas pruvi, laux
la plej forta logiko, la jenon:
"Ne estas vivosituacio kiu ne havigas avantagxojn kaj plezurojn
kondicxe ke ni konsideru sxercon nur kiel sxercon."
"Rezulte, kiu rajdas konkurse kontraux koboldoj, tiu povas
sendube sperti malfacilan rajdadon."
"Tial, se kampara lernejestro malsukcesas sin edzigi al
Nederlanda heredontino, certe tio estas sekura pasxo en la
direkto al altnivela estimo en la lando."
La singarda maljuna sinjoro kunpremis la brovojn dekoble pli
strecxe post la klarigo, ege perpleksigite par la rezonado de
la silogismo; dume, sxajnis al mi, la sal-kaj-pipre vestita
viro fiksrigardis lin kun iom triumfa vizagxacxo. Tempofine la
s
|