apud
la vertikala rokmuro. "Vi tenos unu finon de la shnurego chi tie, au
ni ligos ghin per la krampo, kaj poste, kiam mi estos malsupre, vi
jhetos ghin al mi. Per tio, ke mi uzos ghin unuoble sed ne duoble,
kiel mi devus fari, la shnurego atingos ghis la fundo. Sed en aliaj
lokoj--?"

Cetere shajnis, ke malsupre tiaj krudaj, vertikalaj rokmuroj ne
ekzistas. Ili ja vidas chion nur de malproksimo kaj el alto, kaj de
tie la blanka maro shajnis unu kontinua surfaco. Sed kio atendas la
bravulon post lia malsupreniro?

"Nur ke la shnurego ne shirdifektighu, estante nur unuopa," diris la
radiotelegrafisto.

Ili faris kelkajn pezo-provojn. La shnurego ne difektighis.

Poste ili forbalais la neghon kaj iom malproksime de la rando
englaciigis la shtalstangon. Tie ili morgau matene alligos la
shnuregon....

Ili revenis al la aeroplano. La dorsosakon pretigis al li ambau
virinoj el la valizo, en kiu la radiotelegrafisto havis diversajn
ilojn. Krom tio li preparis al si martelon, hakileton, kelkajn
shtalajn stangojn, alumetojn, bandaghojn....

Fine chio estis preta. Ree kaj ree ili konsilighis, chu ili nenion
forgesis.

Neniu pensis pri dormo. Malsato komencis ilin ege turmenti. La sanaj
pasagheroj ne manghis jam de la hieraua vespero. Dum la tuta tempo
ili trinkis nur iom da varmega teo. Sed ghuste pro tio, ke chiuj
pensis pri la manghajho, neniu pri ghi parolis.

Payen devis al ili denove rakonti la tutan historion pri Daumal. Pri
tiu li pensis pli multe ol pri la vojo, kiu lin atendas.

"Do kiom da tagoj restas ghis la fino de la proceso?" demandis
sinjorino Gibson.

"Se la antaudiro de _Paris Soir_ estas ghusta," respondis Payen, "la
verdikto estos dirita post tri tagoj."

Frosto trakuris iliajn dorsojn. Pri ili eble jam estis dirita la
verdikto. Diris ghin senkompataj montegoj. Kaj ilia morto estos oble
pli malbona ol tiu de Daumal. Pli malbona, char pli longedaura. Sed
tio estis alia afero. Ili flugis, ili frakasighis. Akcidento,
malfelicho. Tragedio. Sed tie.... tie temas pri terura eraro. Kaj ghi
estas pli ol nura eraro. Ghi estas ja perforto, kiun faros homoj al
homo. Kaj plej malbone estas, ke oni faras tion ne pro malbona
volo....

Chio estis tiom stranga.... La malsataj pasagheroj sciis, kio atendas
ilin, se ili ne estos trovitaj ghustatempe. Kiel longe ili tiel
eltenos? Eble ghuste ghis tiu momento, kiam Daumal estos ekzekutata.
Ili mortos unu post la alia, turmentataj de la malsato, de la doloroj
en