re ausam vix
erat credendum. Itaque ad consilium rem deferunt magnaque inter eos
exsistit controversia. Lucius Aummculeius compluresque tribuni militum
et primorum ordinum centuriones nihil temere agendum neque ex hibernis
iniussu Caesaris discedendum existimabant: quantasvis [magnas] copias
etiam Germanorum sustineri posse munitis hibernis docebant: rem esse
testimonio, quod primum hostium impetum multis ultro vulneribus illatis
fortissime sustinuerint: re frumentaria non premi; interea et ex
proximis hibernis et a Caesare conventura subsidia: postremo quid esse
levius aut turpius, quam auctore hoste de summis rebus capere consilium?
29
Contra ea Titurius sero facturos clamitabat, cum maiores manus hostium
adiunctis Germanis convenis sent aut cum aliquid calamitatis in proximis
hibernis esset acceptum. Brevem consulendi esse occasionem. Caesarem
arbitrari profcctum in Italiam; neque aiiter Calnutcs interficiendi
Tasgeti consilium fuisse capturos, neque Eburones, si ille adesset,
tanta contemptione nostri ad castra venturos esse. Non hostem auctorem,
sed rem spectare: subesse Rhenum; magno esse Germanis dolori Ariovisti
mortem et superiores nostras victorias; ardere Galliam tot contumeliis
acceptis sub populi Romani imperium redactam superiore gloria rei
militaris exstincta. Postremo quis hoc sibi persuaderet, sine certa re
Ambiorigem ad eiusmodi consilium descendisse? Suam sententiam in
utramque partem esse tutam: si nihil esset durius, nullo cum periculo ad
proximam legionem perventuros; si Gallia omnis cum Germanis consentiret,
unam esse in celeritate positam salutem. Cottae quidem atque eorum, qui
dissentirent, consilium quem habere exitum? In quo si non praesens
periculum, at certe longinqua obsidione fames esset timenda.
30
Hac in utramque partem disputatione habita, cum a Cotta primisque
ordinibus acriter resisteretur, " Vincite," inquit, " si ita vultis,"
Sabinus, et id clariore voce, ut magna pars militum exaudiret; " neque
is sum," inquit, "qui gravissime ex vobis mortis periculo terrear: hi
sapient; si gravius quid acciderit, abs te rationem reposcent, qui, si
per te liceat, perendino die cum proximis hibernis coniuncti communem
cum reliquis belli casum sustineant, non reiecti et relegati longe ab
ceteris aut ferro aut fame intereant."
31
Consurgitur ex consilio; comprehendunt utrumque et orant, ne sua
dissensione et pertinacia rem in summum periculum deducat: facilem esse
rem, seu maneant
|