is, ke oni ne edzigxas por la publiko.
Laux ilia deziro la festo estis tute familia kaj intima, kaj
kredeble pro tio speciale cxarma. Sinjorino Palam havis tamen
doloran momenton da plorado pensante, ke sxi de nun ne plu havos
kun si sian amatan filinon. Sed la felicxo de Alico sxin
konsolis. Sxi sukcesis iom forgesi tiun suferigan penson, ke ofte
ies felicxo kauxzas la malfelicxon de alia, kaj kio alportas
rideton sur la lipojn de unu, ofte naskas larmojn en la okuloj de
alia.

Post la edzigxa ceremonio, la felicxaj geedzoj foriris por fari
la kutiman vojagxon.

1. Cxu Karlo kelkafoje revenis hejmen? -- 2. Kiun tezon li
prezentis? -- 3. Sur kiu etagxo li luis cxambraron? -- 4. Kiu
helpis Karlon? -- 5. Kiuj objektoj trovigxas gxenerale en salono
kaj en mangxocxambro? -- 6. Kion donis Alico al sia fiancxo? --
7. Kies tezo ne multe vendigxis? -- 8. Cxu vi legis la tezon de
S-ro Doktoro Corret pri la utileco de internacia lingvo por
medicino? -- 9. Kio estas en la kapo? -- 10. Per kio oni vidas?
-- 11. Nomu la diversajn partojn de la homa korpo. -- 12. Kiu
mano estas gxenerale pli lerta? -- 13. Kiel oni nomas viron, kiu
ne povas vidi? -- 14. Kiel skribas la blinduloj?

20. En Italujo.

Cxar Karlo estis nun tre okupata kuracisto, li ne povis resti
longe for de la urbo. Pro tio la edzigxovojagxo estis ne tre
longa. Aliflanke Alico forte deziris baldaux komenci sian edzinan
vivadon en la nova hejmeto. Sed sxi ankaux deziris viziti
Italujon, kies nur unu havenon sxi konis.

La junaj geedzoj traveturis Svislandon, haltante en la bela urbo
Lucerno kaj celante Milanon per la Gotharda fervojo. La tuta
pejzagxo de tiu vojo inter la montoj tre forte impresis ilin per
sia grandioza beleco.

Alveninte Luganon, ili estis tiel cxarmitaj de la lago, ke ili
denove haltis kelkajn tagojn kaj ankaux vizitis Komon kaj la
cxirkauxan regionon. Akvoj bluaj, bluegaj, en kiuj fandigxas oraj
sunradioj, krutaj montoj silente gardstarantaj cxirkauxe, blankaj
domoj, gxardenoj kun vinbero kreskanta sur arboj kaj muroj: tio
estas la lando de l' poezia trankvileco, kie Plinus revante
promenadis antaux dumil jaroj.

En Milano ili pasigis tutan matenon en la turoj kaj sur la
tegmento de l' grandega cxefpregxejo, kiu blanke brilegis kvazaux
giganta juvelo sub la hela cxielo.

En Venezio ili longe promenadis en la palaco de l' dukoj,
admirante la grandajn majstroverkojn de l' pentristoj el la
venezia skolo. En nigra gondolo ili dolcxe gli