even binnengeloopen te zijn in het mooie, sprekende paviljoen van
de latijnsche staten van Zuid-Amerika. Deze staten: Peru, Chili,
Uruguay, Guatemala, San Domingo, Brazilie en Argentinie hebben van
praktischen zin blijk gegeven. Hoe ook onderling steeds verdeeld,
heeft ditmaal een zeker ras-instinct hen er toe gedreven om de handen
ineen te slaan tot het verrichten van datgene, waartoe elk op zichzelf
niet krachtig genoeg zou zijn. Elke van de regeeringen dezer landsn
heeft 6000 francs beschikbaar gesteld voor een collectieve inzending,
die er van getuigt, dat men op het zuid-westelijk halfrond nog iets
anders verstaat dan staatsgrepen en omwentelingen op touw te zetten.

De in Italie gevestigde consuls van deze staten, aan wie het
voornamelijk te danken is, dat Zuid-Amerika hier meer op den voorgrond
treedt dan op de laatste wereldtentoonstellingen in Europa, hebben
eer van hun werk, zoo goed als de beeldhouwer Laforet, auteur van
het standbeeld van Christoforus Columbus in de vestibule van het
paviljoen en reeds bekend door het mooie Verdi-monument te Triest. De
400-jarige sterfdag van den koenen ontdekker van Amerika wordt op 21
Mei bij dat standbeeld plechtig herdacht, o.a. met een redevoering
van Edmond de Amicis.

Op onzen weg naar den uitgang van het terrein passeeren wij
de afdeelingen luchtscheepvaart en meteorologie, die zeker in
nauwe betrekking tot elkaar staan, al is het den vernuftigsten
en stoutmoedigsten luchtschipper nooit gelukt in letterlijken zin
"naar de maan" te gaan. Van tijd tot tijd worden hier op een met
tribunes omringd terrein luchtballons opgelaten, zoowel bestuurbare
als vrij in het luchtruim zwevende; ook het Duitsche militaire
luchtscheepvaartcorps doet daaraan mee met zijn sigaarvormige
uitkijkballons; deze zeer vreedzame verkenning van Lombardije vindt bij
het publiek wegens de bewonderenswaardige vlugheid en nauwkeurigheid
der exercitien grooten bijval. Geen wonder; de kleine, weinig gespierde
Italiaansche officieren en soldaten missen dat stramme en stroeve!

Milaan heeft zijn "_settimana di gloria_" gehad! De feesten, waarmede
de blijde begroeting van de jong-geborene is gevierd, zijn nu weer
voorbij, de Koning en de Koningin naar Rome teruggekeerd; ook de
vertegenwoordigers van de buitenlandsche dagbladen en tijdschriften
pakken hun koffers; de tentoonstelling wordt verder afgewerkt en
Milaan bereidt zich voor op de ontvangst der duizenden vreemdelingen
uit het zuide