ffigie fumi nigerrimi fugerunt,
et Idola remanserunt, et combusta sunt. Postea auditor clamor per aerem
talis, vide, vide, quo modo de habitatione mea expulsus sum. Et per istum
modum fratres maximam multitudinem baptizant, qui cito recidiuant ad idola
pecorum: qui fratres continuo quasi stent cum illis, et illos informent.
Aliud terribile fuit quod ego vidi ibi. Nam cum irem per vnam vallem quae
sita est iuxta fluuium deliciarum, multa corpora mortua vidi, et in illa
valle audiui sonos musicos dulces et diuersos, et maxime de cytharis, vnde
multum timui. Haec vallis habet longitudinem septem, vel octo milliarium ad
plus, in quam si quis intrat, moritur, et nunquam viuus potest transire per
medium illius vallis, et ideo omnes de contrata declinant a latere: Et
tentatus eram intrare, et videre, quid hoc esset. Tandem oratis et Deo me
recommendans, et cruce signans, in nomine Iesu intraui, et vidi tot corpora
mortua ibi, quod nullus crederet nisi videret In hac valle ab vno eius
latere, in vno saxo vnam faciem hominis vidi, quae ita terribiliter me
respexit, quod omnino credidi ibi fuisse mortuus: Sed semper hoc verbum
(verbum caro factum est et habitauit in nobis) protuli, et cruce me
signaui, nec propius quam per 7. passus, vel 8. accedere capiti ausus fui:
Iui autem fugiens ad aliud caput vallis, et super vnum monticulum arenosum
ascendi, in quo vndique circumspiciens nihil vidi nisi cytharas illas, quas
per se (vt mihi videbatur) pulsari et resonare mirabiliter audiui. Cum vero
fui in cacumine montis, inueni ibi argentum in maxima quantitate, quasi
fuissent squamae piscium. Congregans autem inde in gremio meo pro mirabili
ostendendo, sed ductus conscientia, in terram proieci, nihil mecum
reseruans, et sic per gratiam Dei liber exiui. Cum autem homines illius
contratae sciuerunt me viuum exisse, reuerebantur me multum, dicentes me
baptizatum et sanctum: et corpora illa fuisse daemonum infernalium qui
pulsant cytharas vt homines alliciant intare, et interficiant. Haec de
visis certudinaliter ego frater Odoricus hic inscripsi; et multa mirabilia
omisi ponere, quia homines hon credidissent nisi vidissent.
De honore et reuerentia factis Domino Cani.
Vnum tantum referam de magno Cane quod vidi. Consuetudo est in partibus
illis quod quando praedictus dominus per aliquam contratam transit, homines
ante ostia sua accendunt ignem et apponunt aromata, ac faciunt fumum, vt
dominus transiens suauem sentiat adorem, et multi obui
|