Saepe supercilijs palmam sapientibus aufert.
Ludit Aristippum modo tetrica turba sophorum,
Mitia purpureo moderantem verba tyranno;
Ludit Aristippus dictamina vana sophorum,
Quos leuis emensi male torquet Culicis vmbra:
Et quisquis placuisse studet heroibus altis,
Desipuisse studet; sic gratia crescit ineptis.
Denique laurigeris quisquis sua tempora vittis
Insignire volet, populoque placere fauenti,
Desipere insanus discit, turpemque pudendae
Stultitiae laudem quaerit. Pater Ennuis vnus
Dictus in innumeris sapiens: laudatur at ipse
Carmina vesano fudisse liquentia vino.
Nec tu, pace tua, nostri Cato Maxime saecli,
Nomen honorati sacrum mereare poetae,
Quantumvis illustre canas, et nobile carmen,
Ni _stultire_ velis; sic stultorum omnia plena.
Tuta sed in medio superest via gurgite; nam qui
Nec reliquis nimium vult desipuisse videri,
Nec sapuisse nimis, sapientem dixeris vnum:
Hinc te merserit vnda, illine combusserit ignis.
Nec tu delicias nimis aspernare fluentes,
Nec sero dominam venientem in vota, nec aurum,
Si sapis, oblatum: (Curijs ea, Fabricijsque
Grande sui decus ij, nostri sed dedecus aeui;)
Nec sectare nimis: res vtraque crimine plena.
Hoc bene qui callet, (si quis tamen hoc bene callet,)
Scribe vel invito sapientem hunc Socrate solum.
Vis facit vna pios, iustos facit altera, et alt'ra
Egregie cordata ac fortia pectora: verum
_Omne tulit punctum, qui miscuit vtile dulci._
Dij mihi dulce diu dederant, verum vtile nunquam:
Vtile nunc etiam, o vtinam quoque dulce dedissent.
Dij mihi, (quippe Dijs aequalia maxima paruis,)
Ni nimis inuideant mortalibus esse beatis,
Dulce simul tribuisse queant, simul vtile: tanta
Sed fortuna tua est: pariter quaeque vtile, quaeque
Dulce dat ad placitum: sseuo nos sydere nati
Quaesitum imus eam per inhospita Caucasa longe,
Perque Pyrenaeos montes, Babilonaque turpem.
Quod si quaesitum nec ibi invenerimus, ingens
AEquor inexhaustis permensi erroribus vltra
Fluctibus in medijs socij quaeremus Vlyssis:
Passibus inde deam fessis comitabimur aegram,
Nobile cui furtum quaerenti defuit orbis.
Namque sinu pudet in patrio tenebrisque pudendis,
Non nimis ingenio iuuenem infoelice virentes
Officijs frustra deperdere vilibus annos,
Frugibus et vacuas speratis cernere spicas.
Ibimus ergo statim, (quis eutiti fausta precetur?)
Et pede clivosas fesso calcabimus Alpes.
Quis dabit interea, conditas rore Britanno,
Quis tibi litterulas, quis carmen amore petulcum!
Musa sub Oebalij de