Deo omne bonum. id.

LIBER TERTIUS.

I. Amore quem venabatur capitur. 27

II. Amavit spectacula tragica. id.

III. In schola rhetoris ab Eversorum factis abhorrebat. 29

IV. Hortensius Ciceronis excitavit illum ad ardorem philosophiae. 30

V. Fastidiit sacras Litteras propter simplicitatem stili. 31

VI. A Manichaeis quomodo captus. id.

VII. Doctrina Manichaeorum absurda cui suffragabatur. 34

VIII. Contra Manichaeos dicit quae flagitia semper detestanda, quae
facinora. 36

IX. Discrimen inter peccata, et inter Dei judicium et hominum. 38

X. Nugae Manichaeorum de terrae fructibus. 39

XI. Planctus et somnium matris de filio. 42

XII. Quale responsum mater Augustini accepit a quodam episcopo de
ipsius conversione. 43

LIBER QUARTUS.

I. Quamdiu et quomodo alios seduxerit. 45

II. Rhetoricam docet, concubinam fovet, et aruspicem qui victoriam
promittebat, contemnit. 46

III. Ab astrologia, cui deditus erat, per senem medicinae et rerum
peritum revocatur. 47

IV. Morbum et baptismum amici narrat, quem etiam suis erroribus
{302}
involverat;eoque morte sublato, dolet gravissime. Mirabilis
efficacia sacramenti Baptismi. 49

V. Cur fletus dulcis miseris. 50

VI. Quantus ex amici morte dolor. 51

VII. Impatientia doloris mutat locum. 52

VIII. Tempus et amicorum colloquia doloris edentur. id.

IX. De humana amicitia. Beatus qui amat in Deo. 53

X. Labiles creaturae, nec in eis potest anima requiescere. id.

XI. Omnia creata sunt instabilia. Solus Deus stabilis. 54

XII. Amor non improbatur, modo in his quae placent, amemus Deum. 55

XIII. Amor unde proveniat.