ooral in het Zuiden, de bijzondere bescherming der regeering
geniet. De president van zulk een genootschap bekleedt een belangrijken
post en kan zeer grooten invloed uitoefenen: en generaal Warmoth wist
daarvan zoo goed gebruik te maken, dat hij, na de uitvaardiging der
Reconstruction Act, tot gouverneur van Louisiana werd verkozen.

Het oordeel over zijn bestuur verschilt naarmate van de politieke
partij, waartoe de beoordeelaar behoort. Zijne vrienden beweeren
dat hij de orde handhaafde en den handel aanmoedigde; terwijl zijne
tegenstanders, naar amerikaansche wijze, hem een schurk, een dief,
een lafaard en een moordenaar noemen. Conservatieven, die geen reden
hebben om genegenheid voor hem te gevoelen, geven toe dat hij, in
eene moeilijke betrekking, waarin eene zware verantwoordelijkheid op
hem drukte en hij aan groote verzoekingen blootstond, getoond heeft,
een man van niet alledaagsche bekwaamheid en betrekkelijk lofwaardige
eerlijkheid te zijn.

Billijke vijanden laten hem dit recht wedervaren; maar niet zoo
zijne vroegere vrienden, dweepzieke republikeinen of afvallige
conservatieven. De fanatieke republikeinen geven hem de schuld van
den val hunner partij in Nieuw-Orleans, die door zijn overgang in
twee kampen werd verdeeld en machteloos gemaakt. Nog scherper is
het oordeel der afvallige conservatieven, die hem in hunne dagbladen
op de grofste wijze aanvallen, niet wegens verschil van beginselen,
maar naar aanleiding van allerlei ellendige kwesties, samenhangende
met den grooten strijd der rassen.

Zal het, bij voorbeeld, den negers vergund zijn, in de openbare
rijtuigen plaats te nemen? De dames antwoorden, neen. De eigenaars
der rijtuigen, die met hun klanten gaarne op een goeden voet
blijven, antwoorden ook, neen. De carpet-baggers, die afhankelijk
zijn van de stemmen der negers, antwoorden, ja; zij beweeren dat
de maatschappelijke gelijkstelling van blanken en zwarten een
noodzakelijk gevolg is van de politieke gelijkheid van rechten. De
kwestie maakt de hoofden warm en wint de gemoederen op, niet minder
dan de telegrammen van Sheridan of de handelingen van Grant. Ieder doet
een middel ter oplossing aan de hand, en spreekt zijn meening uit over
een schikking. Generaal Warmoth stelt voor, dat van de Kanaalstraat
bijzondere omnibussen zullen rijden, met een ster geteekend, waarin
negers zullen plaats nemen, en diegenen onder de blanken, die geen
bedenking hebben tegen hun gezelschap. Hij deelt dit denkbeel